Kto nigdy nie doświadczył techniki uwalniania przejścia potyliczno-szyjnego ten nie wie co traci!

A tak na serio, to gdybym miał wybrać jedną technikę, którą wykonałbym u dowolnego pacjenta to najprawdopodobniej jest to właśnie technika zaprezentowana na zdjęciu.

Bardzo często tkanki w obszarze podpotylicznym są wrażliwe na dotyk i terapię. Palpacja mięśni tego obszaru może odtworzyć ból promieniujący do oka, ucha, zębów, wpływać na odczuwanie ucisku lub „guli” w gardle. Mimo to, większość pacjentów samodzielnie określa pracę nad tym obszarem jako zjawisko „dobrego bólu”, przynoszącego u nich natychmiastową ulgę.

Leczenie obszaru przejściowego pomiędzy I kręgiem szyjnym a podstawą czaszki jest absolutnie kluczowe u pacjentów z bólem kręgosłupa szyjnego, bólami głowy, zawrotami głowy, odczuciem zmęczenia oczu, asymetrycznym ustawieniem głowy, zaburzeniami postawy, zaburzeniami równowagi, dysfunkcjami stawów skroniowo-żuchwowych, szumami usznymi, zespołem jelita drażliwego i innymi niespecyficznymi dolegliwościami brzucha, których nie udaje się precyzyjnie zdiagnozować. Technika uwalniania przejścia potyliczno-szyjnego jest również bardzo przydatna u pacjentów będących pod wpływem emocjonalnego stresu i odczuwających uogólnione napięcie.

Istnieją ciekawe badania sugerujące korelację pomiędzy tłuszczowym zwyrodnieniem mięśni podpotylicznych na skutek urazów kręgosłupa szyjnego typu smagnięcie biczem (mechanizm, który występuje podczas wypadków komunikacyjnych) a fibromialgią, zespołem charakteryzującym się uogólnionym bólem układu ruchu i występowaniem licznych punktów bolesnych, bardzo wrażliwych na ucisk.

Mnogość objawów wywołanych nieprawidłową funkcją przejścia szyjno-piersiowego wynika z bogactwa struktur, które mają swoje przyczepy na k. potylicznej lub górnych kręgach szyjnych, a także naczyń i nerwów, które wchodzą lub wychodzą z czaszki w tym rejonie. Chwytając za ten obszar mamy więc wpływ na:

▪ mięśnie podpotyliczne

▪ czepiec ścięgnisty

▪ przyczepy mięśni karku i kręgosłupa szyjnego

▪ oponę twardą rdzenia kręgowego

▪ sierp mózgu i namiot móżdżku

▪ otwór szyjny i jego zawartość: nerwy czaszkowe IX, X, XI, żyła szyjna wewnętrzna

▪ trójkąt podpotyliczny i jego zawartość: tętnica kręgowe, nerw podpotyliczny

▪ wewnętrzny drenaż żylny czaszki

▪ nerw błędny

Wielu pacjentów gromadzi bardzo dużo napięć w tym obszarze z powodu nieprawidłowej postawy z wysunięciem głowy do przodu i wypłaszczeniem lordozy szyjnej. Taką postawę często można zaobserwować u osób wykonujących pracę przy biurku lub w samochodzie. Rozluźnienie podstawy czaszki pozwala na obniżenie napięcia mięśni krótkich prostowników szyi, tym samym korzystnie oddziałuje na próbę korekcji takiej postawy. Oczywiście musi to być wspierane przez wyeliminowanie nieprawidłowych nawyków oraz poprzez odpowiednie ćwiczenia.

Chciałbym Wam zaproponować ćwiczenie do wykonywania w domu w ramach autoterapii

Zachęcam do wykonywania tego ćwiczenia, szczególnie tym, którzy spędzają znaczną część dnia w pozycji siedzącej. Pamiętajcie jednak, że wykonywanie retrakcji nie może wywoływać, ani nasilać dolegliwości bólowych! Gdyby tak było, nie wykonuj wówczas tego ćwiczenia i skonsultuj się z fizjoterapeutą.

Pozdrawiam,

Tomasz

Zostaw komentarz